Skip to main content
0
Improviseren wordt al snel als ingewikkeld gezien, of liever gezegd gemaakt. Veel noten, dezelfde improvisaties, de ene improvisatie lijkt op de andere.

Wil je zonder al te veel belemmeringen snel resultaat en een puike solo spelen? Lees dan verder.

 Improviseren kan je leren. Om het even heel eenvoudig uit te leggen denk eens aan het volgende. Het is net als koken. Als je een lekkere maaltijd wilt maken, ga je eerst boodschappen doen. Dan ga je eerst bepalen wat je gaat eten, toch? Dan koop je de ingrediënten.

Bepaal de ingrediënten van je diner

Dat is bij improviseren niet anders. Zie het muziekstuk als je gerecht. Als je boerenkool met worst gaat eten, gooi je er geen garnalen en gember doorheen. Of als je suddervlees gaat maken doe je dat niet met meel en kaas. Nou hoor ik je denken, je maakt het wel erg bont! Maar zo is het toch? Bij muziek maken is het niet anders. Vergelijk de ingrediënten van een hoofdgerecht met de noten die je gaat gebruiken in je improvisatie. Aan het einde van deze blog heb ik 3 tips voor je.

Als je dat al doet sluit je namelijk al heel veel uit. Net als in de supermarkt. Die heeft een uitgebreid assortiment. Bij muziek maken is het assortiment je muzikale know how.

Bij cursisten merk ik wel eens dat ze door de bomen het bos niet meer zien. Er is zoveel mogelijk. En als je niet uitkijkt verzand je al snel in het spelen van bepaalde loopjes en/of ladders per akkoord. En dat dan niet in een context geplaatst. Waardoor diezelfde persoon in elk liedje als hij een bepaald akkoord ziet hetzelfde speelt. En zichzelf herhaalt. En dus vastloopt. Daar heb ik dus een hele simpele oplossing voor. Scheid eerst het kaf van het koren. Elke song, elke stijl, of feel vraagt om zijn eigen ingrediënten. En daar kan je mee spelen. Als je eerst helder voor ogen (oren) hebt wat je wilt bereiken dan kan je de muzikale koers bepalen. Er zijn vele factoren waar je rekening mee kunt houden. Opbouw van het stuk, en als je in een optreedsituatie zit, opbouw set. Je hoeft ook niet al je kruid in 1 stuk te verschieten. Op die manier krijg je dus veel meer overzicht inzicht en rust in je spel.

Oefenloos gekuukel

Het was winter en ik bevond me op het podium van jazzcafe Alto, bij het Leidseplein in Amsterdam.
We speelden met een quartet. Sax, piano, bas en drums. En je speelde daar altijd iets van 4 of 5 uur! Genoeg tijd om heel veel divers repertoire te spelen. De saxofonist bepaalde welke standards we speelden.
Al vrij snel in de eerste set voelde ik dat het een lange avond zou gaan worden. Ik zal even uitleggen waarom. Nadat er was afgeteld, werd het thema gespeeld. Deze werd gevolgd door een saxofoonsolo, 1 chorus, 2,3,4,5,……. soms nog meer. Dan pianosolo. Soms een bassolo en misschien een 4 maten drumssolo om 4 maten saxsolo. En dat ging zo de hele eerste set.
De saxofonist had aardig wat noten op zijn zang. Hij kon echt heel goed spelen. En beheerste de materie van alle scales (toonladders) en licks (voorgeprogrammeerde/ingestudeerde fragmenten). Maar na verloop van tijd werd het heel erg eentonig. Zowel qua opbouw van de songs. De volgorde waarin we om beurten inprovisseerde, en de sfeer van de songs.
De saxsolo’s waren erg lang en begonnen op elkaar te lijken. Er was weinig actie interactie met de band. De ritmesectie (piano, bas en drums) leek wel een veredelde meespeelplaat.
Ik probeerde wel de boel wat peper te geven of via een muzikale impuls met de drummer samen de “toeteraar” van voer te voorzien, maar die blies stoïcijns door.
Voor mij is dit het schoolvoorbeeld van hoe word ik ongelukkig met muziek. Elke improvisatie lijkt op elkaar. Voor mij niet de manier.

Hoe dan wel?

Uiteraard is het uitbereiden van je vocabulair een onderdeel van je muzikale ontwikkeling waar ik tijdens cursussen/lessen en trainingen aandacht aan besteed. Maar het is niet het belangrijkste. Voor mij is het belangrijk dat je met elk muziekstuk een verhaal vertelt. Of om wat dichter bij de boerenkool te blijven, een heerlijk afgestemd diner serveert.
En net als met eten. Als je elke dag aardappelen, vlees en groenten eet, is dat best eentonig. En als je bij iedere maaltijd het zout laat overheersen, verstoort dat je smaak.
Met andere woorden, het is belangrijk dat je afwisselt. Dat geldt voor repertoire.
En hoe zit dat nou binnen een standard. Neem een paar bouwstenen (frases, motiefjes of fragmenten) en ga daar mee varieren. Je kan met 1 idee al een heel veel kanten op. Speel het ritmisch anders. Speel het dynamisch anders. Articuleer het anders. Laat vanuit het idee een volgend idee ontstaan. Als je dit aanwent te doen, zul je altijd fris muziek maken.
En bij iedere song kan je je laten inspireren door andere ideeën. En ook iedere keer als je een zelfde liedje speelt, kan je dus weer een andere solo spelen.

3 tips voor de inhoud van je improvisatie

1: Bepaal de maaltijd. (maak een keuze hoe je het muziekstuk wilt laten klinken. stijl/ feel/ opbouw)
2: Gebruik de juiste ingrediënten. (Wees stijlbewust. Varieer. Bouw vanuit 1 idee de solo op.)
3: proef wat je aan het koken bent. (luister altijd goed naar wat je speelt. Is het wat je wilt horen?)

Wil jij ook beter leren improviseren?

Vrijer leren spelen?

Creatiever worden?

Ik heb de pianomethode “eigen wijs” ontwikkeld. Met de “7 keys between black & white

Mail voor een gratis vrijblijvende kennismakingsles.

Laat hieronder een comment achter.

Comments

comments

Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.