Improviseren. Je kan op veel manieren jezelf ontwikkelen. Inhoudelijk op schema’s leren spelen. Het leren toepassen van de juiste toonladders, motieven bijvoorbeeld. Of het bepalen van de juiste ingrediënten voor je muziekstuk, zodat je jezelf niet herhaald. In dit blog vind je daar meer over en 3 tips daarbij. Een ander misschien wel allerbelangrijkste voorwaarde om je te kunnen ontwikkelen is luisteren. Je laten inspireren.
In 2017 bestaat pop jazz pianoles 10 jaar. Ik deel dagelijks een muziekstuk dat mij inspiratie geeft. Ik heb een afspeellijst op spotify aangemaakt. Die ik hier deel. (scroll in het spotify venster om alle nummers te zien en horen.)
Je kan hem volgen. En ik ben benieuwd of hij jouw ook inspireert.
Daarbij is het goed om muzikaal je te gaan verdiepen. Een goede graadmeter is uiteraard wat jou aanspreekt. Waar laat jij je door inspireren? En wat spreekt je er zo in aan? En waar heeft die musicus zich door laten inspireren? Wat is zijn of haar bron? En datzelfde geld ook weer voor die bron. Op die manier, kan jezelf behoorlijk veel muziek ontdekken.
Als klein jochie had ik in het weekend tot ik meen 9 uur in de ochtend een pianospeel verbod. Aangezien ik om 7 uur meestal al wel beneden was, ik niet de hele ochtend Inspector Gadget wilde kijken, dook ik al snel met mijn neus in de platencollectie van mijn ouders. Ze hadden een flink arsenaal lp’s. En zo leerde ik Mozart pianoconcerten, Chopin, De Matheus Passion Brahms en vele andere klassieke grootmeesters kennen. En ja, ik moet bekennen, ik luisterde ook wel wat Richard Clayderman. Daardoor leerde ik wel weer repertoire kennen. En door deze laatstgenoemde leerde ik wel al snel naspelen op mijn gehoor. Zo kon ik op mijn 9de Ballade Pour Adeline spelen. Want daar was nog geen bladmuziek van. En nog enkele andere stukken van zijn repertoire. Door zijn simpele manier van akkoorden breken in arpeggio’s maakte ik al snel mijzelf een aardig repertoire meester.
In mijn prille tienerjaren kwam ik in een Big Band. En
kwam ik al snel in aanraking met het jazzrepertoire. Ik was meteen gegrepen hierdoor. De band bestond uit allemaal pubers tot 18 jaar. En werd geleid door een gedreven 18 jarige, Bart Bijleveld. We repeteerde wekelijks. Bart had een nog grotere collectie muziek dan mijn ouders. En deze zette hij voor mij op cassette bandjes. Al snel ging mijn wekelijkse zakgeld op aan de TDK sa 90 bandjes met de meest inspirerende muziek.
Daar bleef het niet bij. Ik luisterde veel naar de radio. Speciale jazzprogramma’s. En als een spons nam ik alles tot me. Ik fietste elke paar weken 13 km naar de bibliotheek van Enschede, om daar 6 elpees uit te zoeken om thuis zelf op bandjes te zetten. Ik onderzocht de bezetting. En een volgende keer haalde ik weer een plaat van een musicus die op een van de vorige platen speelde en mij aansprak. En zo breidde mijn muzikale kennis zich steeds verder uit. En nog belangrijker, ontwikkelde mijn smaak en muzikale voorstellingsvermogen.
Door veel te luisteren naar muziek en je te laten inspireren, voedt dat je muzikale voorstellingsvermogen.
Naspelen en het uitzoeken van muziek, is een belangrijke stap. Dit alles is een belangrijke stap in de ontwikkeling van het leren improviseren.
Luisteren is een belangrijke sleutel om je eigen wijs te ontwikkelen. En je eigen muzikale identiteit te ontdekken. En dus een onderdeel van de 7 keys between black & white.
Ik ben benieuwd waar jij je door laat inspireren? Reageer in de comments hieronder. Van elkaar kunnen we veel leren. Laten we elkaar inspireren.
